Day 3, hop in the car

Vandaag vrijdag alweer, de dag voor memorial weekend hier in de USA. Met de bus zijn we langs een aantal plekken gescheurd die we graag op ins gemak nog een keer wilden gaan bekijken.

Maar een dag beginnen zonder ontbijt is niet verstandig, dus besloten we eerst daar maar eens naar op zoek te gaan.

Anders dan in New York heb je hier toch iets minder ontbijtplekjes waar je lekker gezonde dingen kunt bestellen (behalve al die zoete broodjes, maar die zijn aan ons niet besteed).

Dus blij verrast waren we dat we een tentje tegenkwamen waar ze je ook broodjes kon bestellen, alles op organische wijze.

Het werd een Toscaanse Sandwich!! Bij ons is het brood dun gesneden en ook in Italie is het brood niet zo dik als hier in SF. Het smaakte goed, maar 1 sneetje was meer dan voldoende geweest. Ook nog lekker er wat fruit bijgegeten en Ellen ging voor de yoghurt met blueberries, want daar krijg je nieuwe energie van zei ze.
Ik ben benieuwd wat de dag ons dan gaat brengen met zoveel energie. Helaas was het begin een beetje regenachtig maar rond 11 uur was dit alweer verdwenen en begon het op te klaren en werd het uiteindelijk een prachtige dag hier in California.

We besloten de auto uit de valetparking te halen en richting Golden Gate Park te rijden. Daar hebben we een kijkje genomen in o.a. de Japanese Garden waar we een heerlijk kopje Japanse Zenthee/Jasminthee.

Nu blijkt het dat in het park ook een echte hollandse molen staat. Dat is een attractie die we natuurlijk niet mogen missen. Helaas waren de bollen die daar ieder jaar worden geplant al verdwenen, maar ze hadden er gezellige plantjes voor in de plaats gezet.

Toch vreemd dat er geen tulpen hier meer groeien, want bij bloemkraampjes zie je nog wel verkocht worden. Helaas is de kwaliteit echt drama (sunvalleyflowers stond er op het folie) wij zouden ze zelfs niet op de afvalhoop durven gooien. Dat wordt hier gewoon voor een paar dollar verkocht. Bizar!!!

Toen richting Cliffhouse, een huis wat op een hoog punt staat aan de oceaan met een schitterend uitzicht. Het is nu een restaurant en ze hebben het gemoderniseerd, wel jammer. Want op de plaatjes in de reisgidsen zag het er lekker spooky uit.

Vervolgens via een kleine omweg naar Palace of Fine Arts en over de Golden Gate bridge naar Sausolito. Overal natuurlijk uitgebreid gestopten rondgekeken en foto's gemaakt. Die helaas niet met de Ipad kunnen worden bijgevoegd bij dit verslag. De laptop is thuisgebleven, dus moeten jullie het maar proberen in te beelden.

's avonds (nou ja het was net zes uur) zijn we gaan eten bij de Outback in Sausolito. Heerlijk weer de blooming onion en een megagiga Teriyaki steak, gelukkig de kleinste ;)). Hij is maar voor de helft opgegaan, we konden nog een doggybag meekrijgen. Maar helaas hebben we de hond niet meegenomen, deze vakantie!!

Teruggereden weer via de Golden Gate Bridge naar ons hotel, over de Van Nessavenue. Dus Nel rijdt eigenlijk deze hele vakantie al met ons mee, zelfs buurman Eddie heeft zijn straat naast Van Ness. Dus lijkt het net of we thuis zijn........

Om half tien zijn we het aardig zat en besluiten we te gaan slapen. Morgen gaan we naar ons volgend hotel, het Hyatt at Fishermans Wharf. Het belooft weereen mooie zonnige dag te worden.




Desteijntjes op de Ipad

Day 2, hoponhopoff, stay on!

Vandaag onze eerste volledige dag in Sanfran. We maken hier goed gebruik van, want onze dag begint al om halfzes. Eerst een telefoontje naar Droam, want het apparaatje wilde niet meewerken.
Na een paar ingewikkelde trucs werkt ie gelukkig!!

Een lekkere douche en we kunnen er voorlopig tegen aan. Wij zijn klaar voor een dag in SF. Richting Union Square gelopen, en daar ons eerste ontbijtje gescoord in Gear street. Bij Union Square stonden een regiment verkopers van diverse hoponhopoff bussen. Wij zijn natuurlijk toch de ultieme toerist en besluiten mee te gaan.

De eerste chauffeur heeft het tempo er goed in en dendert lekker door the streets of SF. Boven in de bus wordt je lekker door elkaar gehusseld. We vliegen voorbij alle highlights en moeten moeite doen om de hoogtepunten een beetje fatsoenlijk op de foto te zetten.

We hadden een tour voor 1 dag (meer dan genoeg dachten we) en konden een aantal tours achter elkaar doen. De eerste, de blauwe, was downtown.

De tweede tour, de rode was richting en over de Golden Gate Bridge. Die wilden we sowieso ook al met de auto doen. Maar het leek ons wel handig om eerst maar eens dit met de bus te doen. Wel handig zo met de jetlag. Zo kunnen we gelijk zien wat we leuk vinden om uitgebreider te bekijken.

De tweede tour deed een groot gedeelte van de eerste keer gezellig over, dus in korte tijd scheurden we voor de tweede keer langs dezelfde hoogtepunten. Wel handig als de eerdte keer je foto niet is gelukt ;)).

Vervolgens moesten we overstappen in een andere bus en die bracht ons over de Golden Gate Bridge naar de overkant en weer terug. Bij het uitkijkpunt mochten we even met zn allen een kwartiertje uit de bus om foto's te nemen.

Teruggekomen bij Union Square konden we ook nog voor de groene bus die ons richting Golden Gate Park bracht, maar dat gehobbel waren we meer dan zat en besloten zelf een stuk te gaan lopen.

We zijn via Union Square naar ChinaTown gelopen, daar eerst de innerlijke mens opgekrikt bij Starbucks. Toen via ChinaTown naar het Italian part of SF, en via het het financial district terug naar het hotel.

Daar waren we rond een uur of 3 en hebben anderhalf uur even heerlijk gerelaxt. Toen weer even op pad en even bij Marketstreet in een mall de Abercrombie winkel voor onze pubers bezocht. Zodat we niet met lege handen thuis komen. Ook bij Aeropostale aankopen gedaan.

Nog even terug naar het hotel om op te frissen en de aankopen te stallen. We hadden wel al een aantal leuke eettentjes gezien maar nog niet besloten waar we echt wilden eten. Op we daarna toe kwamen we een mexicaans tentje tegen, tegenover het Jewish Temporary Museum. Dat zag er goed uit en het was gigadruk binnen. Maar met een kwartiertje wachttijd waren ook wij aan de beurt. De tortilla chips werd gelijk geserveerd en we hebben 2 starters maar genomen ipv een hoofdgerecht. De porties vielen mee, maar smaakte fantastisch!

Na het eten weer terug naar het hotel want de man met de hamer was onverbiddelijk langsgekomen.

Om half 9 ging dan ook het licht totaal uit en vielen gelijk in slaap!

Foto's via de app van de ipad geeft steeds ee foutmelding bij het uploaden. Dus voorlopig alleen even tekst :((

Union Square












Desteijntjes op de Ipad

Day 1, een dag met hindernissen

Het was toch wel weer een beetje spannend. Weer zo'n aswolk. Vorig jaar meivakantie zat hij ons ook al dwars.

Nu zou die toch niet opnieuw rot in het eten willen gooien? De media overspoelde ons weer met noodscenario's maar gelukkig was hier op Schiphol weinig van te merken.

We konden gewoon inchecken, vanwege de premierstatus bij United bij de Business lounge. Dus die lange rij, lekker links laten liggen. En we waren gelijk aan de beurt.

Lekker een broodje gegeten en toen op naar de gate voor de algehele check. Die was wel heel speciaal, want de beambte bekeek onze paspoorten, zag waar we vandaan kwamen. En vroeg of we in de bloembollenhandel zaten. Ja, antwoordden wij verbaasd, maar hoe weet u dit nu?
Nou bleek het dat hij in een dorp naast ons woonde. Dus in plaats van al die vragen zo streng te vragen, werd het een geanimeerd gesprek over de streek waar we wonen. Die overige vragen waren bijzaak.

De rij achter ons werd daardoor langer en langer, maar dat vond de beambte geen probleem ;).

Nog een door de scan, armen in de lucht en je ziet vervolgens op het scherm daarna een foto van jezelf. Echt niet spannend hoor, alles wat afwijkt (en dan bedoel ik afgezien van je eigen lijf....) wordt geregistreerd door de scan. Zelfs de dubbele zak in mijn spijkerbroek werd gezien en wordt dan aangegeven op het scherm. Nog even fouilleren voor de zekerheid en dan js alles ok.

We hebben mooie plekken op 27 A en B, economy-plus en genieten van het
Driegangendiner, gekozen voor kip, daarna een tussengerecht, een koekje en een chcolaatje en als toetje een heerlijk broodje kaas met ham, knapjes gesmeerd met boter. Daar hoefden we niet over te twijfelen, dat zat er gord op ..... En daarbij geserveerd een zakje Nibbits en een kitkat.

Kortom de buikjes waren goed gevuld en we hebben genoten van de vlucht. De piloot vond dat we zo gezellig waren dat hij nog een ererondje heeft gevlogen.

Ze hadden nl. onderweg een paar keer last gehad van thunderstorms dus moesten de boel rerouten. Met ander woorden, we hebben er meer dan een halfuur extra gevlogen.

In chigago aangekomen, bleek dat de customs ambtenaren er niet heel veel zin in hadden, er stond een leuke rij al toen we aankwamen (en we hebben knap doorgelopen uit het vliegtuig). Er waren maar liefst TWEE hokjes open, dus dat ging wel even duren.
Met een twee uur overstap, en een halfuur vertraging werd het dus spannend. Na een tijdje besloten de heren dat de rij wel heel lang werd en gooiden een paar hokjes extra open.

Snel de koffer gepakt die keurig op al klaar stond en afgegeven aan de volgende band.

Toen het treintje van terminal 3 naar terminal 1. Een race tegen de klok en misschien gingen we het nog net halen. Helaas moeste we opnieuw door de douane, dus schoenen uit, laptop uit de tas. Daar stond ook een gigantische rij. Op 5 minuten na, dus niet gehaald. BALEN, want we hadden stille hoop dat het vliegtuig misschien even op ons had gewacht.

Dus daar gelijk aan de balie gevraagd wanneer de volgende vlucht zou zijn, en die ging om 5 uur. Onze eigenlijke vlucht om 3.20 uur. Dus dat viel mee. We werden op de standby-lijst gezet als nummer 1 en 2. Helaas niet meer met economyplus plekken. Maar je bent al blij dat je uberhaupt weg kan. Pas tijdens het inchecken wordt op het laatste moment omgeroepen wie er meekan. Dus best nog spannend, en ook of de koffers dus wel mee zouden komen.

Tijdens de tweede vlucht kwam de vermoeidheid en spanning naar boven en hebben we de hele vlucht geslapen. Dus kwamen we fris en fruitig aan op SFO.

Onze koffers met priority stickers (langleve de premierstatus) lagen als eerste op de band. Hup met het treintje naar de autoverhuur. Daar stond voor het eerst van vandaag geen wachtrij en we waren gelijk aan de beurt.

Ik was nog bekend bij Alamo, geen gezeur over extra verzekeringen. De meneer aan de balie heeft nog even probeerd een upgrade aan te smeren. Maar we hebben al een midsize SUV, en met zn 2en gaat dat vast wel lukken......

In de garage was al aardig wat weg maar er stond nog een leuke witte Hyundai Santa Fee. Koffers ingeladen, navigatie aangezet en hup richting het Westin Market Street. Die was gelijk gevonden en de auto zeer luxe met valetparking weg laten zetten.
Ook de kamer is mooi, twee grote queensbeddden (daar nog even vriendelijk voor gevraagd) op de vierde etage. Dus niet heel bijzonder uitzicht, maar ach we slapen toch s nachts ;)).

Nog even wat aan de bar gedronken en om half 11 plaatselijke tijd weer naar de kamer om het bedje in te duiken. Nog even gekeken bij Droam (de wifiverbinding) die ik in Nederland had besteld. Maar helaas veel problemen (en ook vermoeid) dus kreeg hem niet aan de praat. Wel alvast een sms gestuurd. Hopen maar dat het gaat lukken, anders word dit toch een verslsg achteraf.

Update: Het is gelukt met de verbinding!









Desteijntjes op de Ipad